28 Kasım 2010 Pazar

TRAGEDYA

Ve perde!
Kendi yaşantımızın trajikomik öyküsü
her şey yerli yerinde
oyuncular,dekor,senaryo...
peki seyirciler nerde?
Hey sizler! Evet evet siz...
şu satırlara boş boş bakanlar,
neden korkuyorsunuz?
Zor mu geliyor kendi tragedyanızı izlemek,
yoksa geçmişinizi mi kurcalatıyor size?
Hayır canım size öyle geliyor,
korkmayın gelin!
Geçmiş sizi pişmanlığın karanlık kuytusuna sokmaz.
Neden pişman olasınız ki;
isteyerek kirletmediniz mi yüreğinizi?
Şimdi bunca zamandan sonra vicdan azabı çekmek niye?
Korkmayın, bir tokat gibi inmez suratınıza
Gerçekler!
Her zaman haklı değil miydiniz zaten,
her zaman haklı değil miydik???
Hepimiz haklıysak eğer neden bu korku?
Siz unutun şimdi geçmişinizi,
benim tragedyalarımı izleyin!
Yoksa tragedyalarım oyunlarınızı mı çağrıştırıyor size?..

Nihal KÜÇÜKDÖNMEZ
25.04.1997 Cuma / 07.03.2006 Salı

0 yorum:

Yorum Gönder

Yaş-lı Çocuk

Burcu ALP ÖZTÜRK'e

Yaşlı bir çocuğum ben

büyüyemedim

hayata karşı

zaman neyi değiştirir ki kardeş

yüreğimin gizinde bulursun

ancak beni

elbet istersen…



Herkese açılmaz dehliz denizlerim

öyle bir coğrafya ki

sabır ister keşfi.

bazen çıkmaz bir labirentte

bulursun kendini

dolanır dolanır aynı noktaya gelirsin

oysa geçtiğin yollarda


bembeyaz kırçiçekleri serilir ayaklarına

görebilirsen tabi…

bakmakla görmek arasındaki fark bu

bakmakta değil

keramet

görebilmekte dehlizi.



Paramparça yüreğimdeki

küçücük

umut ışığı

sımsıcak sarmalar hayatı sevice

dost ki boşa sarf edilecek

sözcük değil

paylaşılmadan yaşamlar

çabalamadan, ırak çorak çöller

aşılmaz


sınırsız okyanusa varılmaz

istersen,

görürsen, yaşarsan

tarihi kalıntılarımdaki çorak coğrafyalarımın

ardındaki sınırsız maviliğe ulaşırsın…

Sonrası bize kalmış!



Asıl

“biz” olabilmekte hayat


paylaşabilmekte solukları güvence

bir

kadeh beyaz şarabın sunduğu keyifte

hüzünlü bir anı’nın bulduğu omuzda


varabilmektir keşf-i diyara…



Kurulan her tümce

yapıtaşlarımızın temelidir.

düşünülerek

oluşturulmalı simetri

milimetrik ölçümlerle kurulu piramitlerin

kimyasını bilemem ama

edebi eserlere ilham kaynağı olmuş

bir

muammadır hala


gizemli bir coğrafya

keşfedildikçe yeni

keşiflere gebe…



yaşlı bir çocuğum ben

büyüyemedim hayata karşı

oysa iç denizlerim öyle kocaman ki

inebilirsen derinlerine


yağmurların ardındaki toprak kokusu

yayılır bedenine

küçücük bir papatya tohumu filizlenir

soluğunla

yetiştirirsin

ve zamanla hayata karşı da büyümüş (?)

yaşı olmayan

yüreğime ekersin…



Sonrası sana kalmış!



Nihal Küçükdönmez

30.09.2005 / Cuma