…
Ay aydınlığının gölgesinde kaybolurken,
çıplak kelimeler karanlıkla örtündü.
biliyordum yalnızca geceyi avutmak
içindi kelimelerin çıplaklığı,
gün ay’da saklı kaldı.
Şimdi kelimeler tüm çıplaklığıyla suskun.
yiten benliğimin ardından,
biten tüm aşklarım, dostluklarım
içimde çığlık çığlığa.
duyan yok sağır çığlıkları,
görense kelimelerin çıplaklığından suskun…
Nihal KÜÇÜKDÖNMEZ
03.03.2006 / Cuma
15.00
0 yorum:
Yorum Gönder