ODA

Kıyı kentinin tam ortasında,

Bir otel odasında,

Seyre dalıyorum bu valsı.

Hayır seyretmiyorum

duyuyorum

- duyumsuyorum,

dans edişini dalganın

                       kumsalda.

Yalnız, yapayalnız bir otel odasında

yalnızlığımı sorguluyorum.

Otel odası ve ben

paylaşıyoruz yalnızlığı doyumsayarak.

Çokça hayret

ve yüreğindeki bilinmedik huzurla,

pencereden sınırsız maviye yelken açan

çocuğun bakışlarında arıyorum umudu.

Çünkü biliyorum ki;

en çok bir çocuğun yüreğinde saklıdır

                                                  - umut.

Gülümsüyorum,

terkedilmiş bir odanın ağlayışı gibi,

rüzgârın meltemiyle denizlere

savurarak gözyaşlarımı…

Nihal KÜÇÜKDÖNMEZ

  23.07.2001 / Pazartesi

        Alabanda Otel

         Çeşme / Ilıca