VEDA

Hoşçakal Sevgilim,
hiç kapını çalamadım bağışla
sözcüklerin çığlığı dışında

söylemlerin anlamı yoktur bazen
sen bir başkasını severken
ben (g)özüne akarken
sadece sessizce durdum kapında.

sanırım sezinledin bazen
konduramadın, olmazlara daldın
nasıl olsun ki?
karşılıksız seviyi en iyi sen bilirdin
oysa bilemediğin sevdiğim
yüreğimden dilime değdirdiğim
Hak yolunun Sûreti..

Yalnız şehirlerimizden (b)aşka bir diyarda
keşfedilmemiş coğrafyalarımızın sûrelerini okumak
tanımadığın bir kentin ezanında sesini bulmak
sessiz, ıssız, kimsesiz, denizsiz limanlara sığınmak
imkansız, çıkarsız, amaçsız, beklentisiz düşlere dalmak...

bu bir veda şiiridir, hiç kavuşamayanlar için yazılan
hiç sevmeyen ve diğer yandan çok sevenlere
Sevgilim, ilk defa sana sevgilim diyorum yanlış anlama
ruhumdan şu an yağan Tanrımın hidayetinde böyle
yoksa Yaralarıma armağan 'Yar'-a-sın sonsuza kadar...

Yarim; bilirim her şey anlamsız bu hayatta
oysa sana anlamlı neler neler yaşatmak isterdim
söylemek anlamsız evet! önemli olan yaşayabilmek,
Yaşatabilmek!

Hak Yolumun Birliği; görünürde ayrı olsa da yollarımız
özünde varacağımız yer aynı. ben ki senin (G)özünde
Hak Aşkına vardım. Erenlerin şahını şimdi neylesin gönül?
Rabbimden dilerim yüreğine dert eylemesin!

Âşkım; Allahım seni sevdiğine,
beni kendisine nasip etsin!!!

Nihâl - Özlem- Küçükdönmez
30.07.2012
12.56
El-Aziz