Rüya-i'nat

Canım acıyor,
olmamalıydı böyle sonumuz
dostum biliyorum boşuna
yazılmış olacak bunca yazı
ancak belkide değil hiç bir an
yaşadıklarımız gibi yazdıklarım da boşuna!

Biliyorum beni duymuyorsun şimdi
ancak haykırsam kainata kazılır belki sesim
hem onca yıl konuşmalarımız var seninle
yıldızlarda oturmuş dinliyorsundur belki sen de
benim evde oturup kasete kayıtlı sesini dinlediğim gibi...


Hatırlamıyorsun belki de beni, kardeşlik nedir bilmiyorsun
yinede onca çocukluk oyunlarımız var seninle
belki oralarda birileriyle oynarken anımsarsın bir anda
dejavu dediğimiz nedir ki başka?
sahi yıldızlardan kahraman oluyor mu oralar da
merkür'den sanatçı çıkıyor mu?

yeni bir meslek edindin mi mesela kendine?
burada oyuncu olmak isterdin;
gezegen gezegen dolaşıp gezgin bir oyuncu mu oldun
yoksa yine göktaşlarından inşaatlar mı kuruyorsun?
evrensel barış örgütü gibi bir birliğe mi üyesin yoksa
çok yoğunsun da o yüzden mi uğramaz oldun ruhuma???

Nerelerdesin dostum,
seni arar oldu kalbim rüyalarımın çıkmazında
kapılarım çıkmaz sokaklara açılmakta,
hangi sokağa dalsam sensizliğe varmakta
özlemim anlatılmaz bir yoklukta, sensizlik çözümsüz bir girdap
her neredeysen, ne yapmaktaysan, hangi cennette, cehennemdeysen,
Abim... Ayhan!!!...
dayanılacak gibi değil yokluğun, ne olur rüyalarıma gel en azından...

Nihâl -Özlem- Küçükdönmez
06.08.2012 - Pzt.
22:00