(Ç)ağrı

Songül Erol’a

Ahit’e mühürleyip yüreği
Şems-i özletme Mevlana’ya
Kuytuluklara gizlenip,
Karanlığa gark olma.

Gel ey
Hüznü sonbahar
Neşesi pür-i girizgâh
Yol ol da sevgiyle ak
Erenlerin manasına.

Haktan ne düşerse azığa
 Hüzünleri – mutlulukları
 Birlikte payl-aş hayatla.

Gel ey
Âşk-ı sema
Dostluğu dergâh
Küsme içindeki çocuğa.

Ruhun sesleniyor sana
Kalbin ritmini dinle
Şarkılar söyleyerek
senin ezgini çalmakta
Cennet bahçesinden çağlayarak.

Gel ey
Kutsal Ay’ın sultanı
Sevgisi sahur,

Samimiyeti iftar,
Susuşu oruç
Yüreği yaralı.

Mest eyle başını,
yıkansın benliğin
Abdest-i nurla.
Kıbleye çevir (g)özünü
Kıyam-et günü

Secde et ruhun rüzgârında.

Rabbi tesbih ederken
Evrenin her bir zerresi
Dudakların titresin
Allah nidalarıyla…

Nihâl Küçükdönmez
 2 / 3.04.2012
 04.30