18 Ağustos 2012 Cumartesi

İnti'har' İniltisi

Susmuyor iç'im'in sesi
bitmiyor kaderimin cilvesi
ruhumdan kopan bir İnti'har' İniltisi
Yarabbim değişmeyecekse bu yazgı çilesi
ben sana varmadan gel canımı al,
bitsin bu dünya işkencesi...

İnti'har' yüklemli uçurumlardayım şimdi
öznelerim belirsiz, (g)özüm kilitli
huzurum yok, ne barkım var ne evim
ne başımı omzuna yaslayacağım er'im
sitemim yok böyleymiş kaderim
lakin takatim de yok, bitsin serüvenim...

Silaha bulandırmayın beni
beynim kaldırmaz metali
ilacın hayrı yok, geçmişimden bilirim
ne kendimi asabilir ne de kesebilirim
tek korkum şu camdan aşağıya bırakmak kendimi
ben sana varmadan, sen gel Yarabbim...

Nihal - Özlem- Küçükdönmez
15.08.2012 / Çrş.
00.20

0 yorum:

Yorum Gönder

Yaş-lı Çocuk

Burcu ALP ÖZTÜRK'e

Yaşlı bir çocuğum ben

büyüyemedim

hayata karşı

zaman neyi değiştirir ki kardeş

yüreğimin gizinde bulursun

ancak beni

elbet istersen…



Herkese açılmaz dehliz denizlerim

öyle bir coğrafya ki

sabır ister keşfi.

bazen çıkmaz bir labirentte

bulursun kendini

dolanır dolanır aynı noktaya gelirsin

oysa geçtiğin yollarda


bembeyaz kırçiçekleri serilir ayaklarına

görebilirsen tabi…

bakmakla görmek arasındaki fark bu

bakmakta değil

keramet

görebilmekte dehlizi.



Paramparça yüreğimdeki

küçücük

umut ışığı

sımsıcak sarmalar hayatı sevice

dost ki boşa sarf edilecek

sözcük değil

paylaşılmadan yaşamlar

çabalamadan, ırak çorak çöller

aşılmaz


sınırsız okyanusa varılmaz

istersen,

görürsen, yaşarsan

tarihi kalıntılarımdaki çorak coğrafyalarımın

ardındaki sınırsız maviliğe ulaşırsın…

Sonrası bize kalmış!



Asıl

“biz” olabilmekte hayat


paylaşabilmekte solukları güvence

bir

kadeh beyaz şarabın sunduğu keyifte

hüzünlü bir anı’nın bulduğu omuzda


varabilmektir keşf-i diyara…



Kurulan her tümce

yapıtaşlarımızın temelidir.

düşünülerek

oluşturulmalı simetri

milimetrik ölçümlerle kurulu piramitlerin

kimyasını bilemem ama

edebi eserlere ilham kaynağı olmuş

bir

muammadır hala


gizemli bir coğrafya

keşfedildikçe yeni

keşiflere gebe…



yaşlı bir çocuğum ben

büyüyemedim hayata karşı

oysa iç denizlerim öyle kocaman ki

inebilirsen derinlerine


yağmurların ardındaki toprak kokusu

yayılır bedenine

küçücük bir papatya tohumu filizlenir

soluğunla

yetiştirirsin

ve zamanla hayata karşı da büyümüş (?)

yaşı olmayan

yüreğime ekersin…



Sonrası sana kalmış!



Nihal Küçükdönmez

30.09.2005 / Cuma